Je verhaal bij de illustratie paste bij een ideetje dat ik toevallig in m'n hoofd heb. Vaak is er een moment op de dag dat er even iets gebeurd, even en dan is het weer weg. Zo liep er een vrouw met haar kinderen in de regen over een plein, vlak naast me en ze zat echt heel mooi, hoog, te zingen, maar om me heen keek niemand er op of om van, net alsof ik het alleen hoorde. Heel typisch en bijzonder vond ik het./gab
