Transformatie

Bij jouw tekening over de verschillende levensfasen moest ik denken aan de verschillende veranderingen die in een mensenleven plaatsvinden. Zoals in de pubertijd bijvoorbeeld. Juist omdat deze fase niet in jouw tekening voorkwam, vond ik het een extra reden om dit als onderwerp te nemen. In de pubertijd gebeurt er zoveel tegelijk op allerlei gebieden. Alsof je door een poort gaat naar een nieuw en 'onontgonnen' gebied, afscheid van je basisschooltijd, naar de middelbare school, transformatie van een rups in een vlinder.... Fei

Hart

Jouw berg deed me denken aan een kloppend hart.
Van de zomer in de belgische Ardennen was ik in een grot
in het binnenste van een berg. Fascinerend hoe daar een hele
andere wereld speelt. En hoe een berg ook van binnen in zijn
verschillende levensfases kan veranderen. Gab

Power-transparant

Mijn inspiratie hierbij kwam vanuit de bergen en het stromende water dat ik in Italië heb gezien. De power die daarvan uit ging. Daar voelde ik me soms één met de bergen, alsof ik ze 'opgeslurpt' had en ook andersom. Alsof ik transparant was en dat raakte mij ook in jouw laatste tekening. Fei

Wereld in beweging

Bepaalde momenten in je leven zie je de hele wereld om je heen verder draaien, terwijl je eigen wereld stil staat, bijvoorbeeld bij overlijden of geboorte. Dan lijkt het net of alles door je heel 'trekt' en jezelf blijft staan, of je er niet echt bent en mee doet met het gewone leven. Gab

Één met de wind

Mijn tekening heeft ook te maken met het gevoel van één worden met de natuur, of je omgeving. Ik kan me het nog heel goed herinneren dat ik een keer in de wind stond en het op een gegeven moment leek alsof de wind door me heen blies en ikzelf eigenlijk de wind werd. Een heel bijzondere ervaring. Fei

Schuilplaats

Hoe mensen kunnen opgaan in hun omgeving, net als dieren. Als je je voegt naar je omgeving kun je rust en bescherming vinden. Gab

Schildpad

Bij jou zat de hagedis OP een steen die door de beweging van het dier tot leven lijkt te komen. Bij mij zit de beweging IN een harde, schijnbaar levenloos schild. Hij kan zich daarin terugtrekken en beschermen en zichzelf wellicht onzichtbaar maken, camoufleren. Het lijkt alsof het schild en het 'zachtere' lichaam heel anders zijn, maar toch vormen ze samen een eenheid, net zoals, tijdelijk, een hagedis op een steen. Fei

Hagedis

Bij zonnig weer, wandelen op de hei, sommige stukken overwoekerd door droog gras, schuilplaatsen voor hagedissen. Op de stenen zitten ze in de zon. Zo mooi hoe zo'n steen in beweging komt, omdat zo'n hagedisje opschrikt van het zonnebaden. Op zo'n droge, dorre vlakte, zo'n mooi verfijnd beestje ontdekken, zo onverwachts mooi, als een grasklokje die uit een rots groeit. Gab

Rotsbloem

Hier mijn beeld als reactie op jouw laatste tekening. Ik moest meteen aan die bloemetjes denken die op de rotsen aan een strand in Schotland groeiden. Ik vond dat zo bijzonder. Het grauwe weer, wind, veel grijzige en grauwe kleuren en dan die kleurige, fijne bloemetjes die zomaar op de rotsen groeien. Ik ben meteen op zoek gegaan naar de foto's, maar die heb ik helaas nog niet kunnen terug vinden. Dus geheel uit mijn herinnering... Contrast hard en zacht, grijs en kleurig. Hoop, leven groeit en bloeit ook op plekken waar je het niet verwacht. Fei

Posbank

Op de zandvlakte van het Rozendaalse Veld.
Ze proberen daar kunstmatig die zandvlakte in stand te houden. Wat eerst bos was is nu zand en grillige silhouetten van vliegendennen. Eerst werd ik wel verdrietig van de aanblik van dat 'slagveld', maar zie ook wel weer de schoonheid ervan in, die oersterke, taaie bomen, tegen die intens blauwe lucht. Mooi hoe zo'n boom op zo'n schrale grond kan overleven. De mooie en donkere kant van het leven in éen beeld gevangen. Gab

Treurwilg

Jouw sfeervolle en ook geheimzinnige tekening inspireerde mij tot een ander beeld: dat van een treurwilg in de lente. Ik vind een treurwilg inderdaad altijd iets treurigs hebben, maar in de lente vind ik ze altijd erg mooi als die frisse jonge lichtgroene blaadjes net uitkomen. Het contrast tussen aan de ene kant treurnis en de donkere, knokige stam en takken en aan de andere kant dat lichte. Iets wat voor mij symbool staat voor het leven: tegenover iets zwaars en verdrietig staat ook iets licht en nieuw. Fei

Schimmen

De zon die door breekt. In het bos kan dat zo prachtig zijn en mysterieus. soms is het dan net of ik gedaantes tussen de bomen zie zweven en verbeeld me maar dat dat de mensen zijn van wie we hielden en die even gedag komen zeggen. Gab

Zon breekt door

Tijdens het vinden van evenwicht, breekt de zon zachtjes aan door, waardoor er weer nieuwe inzichten en wegen zichtbaar worden. Fei

windrichting

Na een overlijden is er de eenzaamheid, maar ook altijd weer nieuw leven en hoop.
Je bent uit je evenwicht, moet weer zoeken welke kant je op moet. Gab

Icetree

Deze tekening ontstond toen mijn moeder nog in het ziekenhuis lag.

Buiten was het ijs en ijskoud. Alles lag er zo verstild bij. Maar er was ook een sprankje hoop. Fei

Kringloop van de tijd

Mooi hoe bomen zich vormen naar een bepaalde sfeer.
Tijd geleden wandelde ik langs de IJssel in de winter,
met sneeuw en ijs. Het was een donkere mistige dag.
De sfeer was heel mysterieus en het was spannend hoe er
steeds iets onverwachts uit de mist opdoemde. Gab

Dansende knotwilgen

Bij het zien van jouw tekening, moest ik meteen denken aan hele mysterieuze, oude knotwilgen die ik een keer in de Weerribben in Overijssel heb gezien. Het leek net of ze zo zouden kunnen gaan lopen en bewegen. Net alsof ik in een andere, sprookjeswereld, terecht kwam. Maar ook dit was/is de werkelijkheid! Fei

Geboren uit moeder aarde

De verbondenheid van mensen met de aarde vind ik erg belangrijk en
meestal probeer ik daar iets van in m'n tekeningen te leggen. Zo
is het allemaal begonnen. Gab

Dromen

Toen ik jouw tekening zag, moest ik meteen aan dromen denken (rituelen, symbolen, dromen). In jouw afbeelding ging het om rituelen ter ere van voorouders, dus ver weg in de tijd. Bij mijn tekening gaat het om ver weg in de ruimte. In het oneindige. En misschien wel in een andere dimensie .... Fei

Oervoorvaderen

Een tijdje geleden zag ik de film 'ten canoes' over aboriginals. Zij leven heel erg met de herinnering van hun oervoorvaderen, de (wal)vissen. Zij eren hun nog steeds met allerlei rituelen en als ze voelen dat ze dood gaan keren ze ook terug naar de zee. Gab

Het begin

Dit is mijn eerste tekening voor de LEVENSWEG. Ik noem hem 'samenkomen van krachten' of 'focussing'. Fei